دارالقرار دل حرم طوس می شود
دل با تو یا رضاست که مانوس می شود

امروز هر که زائر این آستانه نیست
فردا تمام حاصلش افسوس می شود

صد شکر زان که روزی و قسمت برای من
همسایگی با حرم طوس می شود

هرگز کسی نگفته که در آستان تو
دلخسته ای که آمده مایوس می شود

هر کس چشیده لذت همرازی تو را
دیگر کجا به غیر تو مانوس می شود

گاهی تمام غصه و غمهای روزگار
انگیزه ای به رفتن پابوس می شود

بال پرنده ای که رسد در حریم تو
زیبا تر از تجلی طاووس می شود

باور نمی کنم که دعای شکسته دل
در بارگاه قدس تو محبوس می شود

با یک نگه برای همیشه دو چشم من

با آستان خوب تو مانوس میشود

پرهای نرم و ناز ملائک در این حرم
زیر قدوم آمده محسوس می شود

صد شکر بیست و سوم ذی قعدة الحرام
مخصوص بهر رفتن پابوس می شود

هر بار تا زیارت بعدی برای ما
آغاز یک شمارش معکوس می شود

التماس دعا